I pATanu mAdhavapeddi satyaM, jikki pADagA rElaMgi, rAjasulOcana aBinayiMcAru. kathAparaMgA AlOcistE vivAhituDaina O pAtradhAri, ataDini tana valalO vEsEsukunna O pAtradhAriNi kalisi vALla mUDlO pADukunE pATa idi. idE thImtO ivALa O pATa sinimAlO peTTAlsi vastE eTuvaMTi sAhityAnni kavigAri daggarnuMci rAbaTTukuMTAranna viShayaMpai ippuDu tarkiMcinA, tala bAdukunnA E prayOjanaM neravEradani telisinA - kanIsaM AnATi pATalalOnainA digajArani BASha uMdi kadA, avannI mana pillalaki ceppi maMcEdO ceDEdO vivariMcE avakASamainA uMdi kadA anE tRuptitO manasu sEda tIrutuMdi. aMtEkAdu A pATani ivALa cUstuMTE EdO kAmeDi pATa cUstunnaTTu uMTuMdE tappa naitika viluvalu vadilEsukunna iddaru pADukunE SRuMgAra gItaMlA uMDadu adI AnATi pATalakunna viluva!!

ఈ పాటను మాధవపెద్ది సత్యం, జిక్కి పాడగా రేలంగి, రాజసులోచన అభినయించారు. కథాపరంగా ఆలోచిస్తే వివాహితుడైన ఓ పాత్రధారి, అతడిని తన వలలో వేసేసుకున్న ఓ పాత్రధారిణి కలిసి వాళ్ల మూడ్లో పాడుకునే పాట ఇది. ఇదే థీమ్తో ఇవాళ ఓ పాట సినిమాలో పెట్టాల్సి వస్తే ఎటువంటి సాహిత్యాన్ని కవిగారి దగ్గర్నుంచి రాబట్టుకుంటారన్న విషయంపై ఇప్పుడు తర్కించినా, తల బాదుకున్నా ఏ ప్రయోజనం నెరవేరదని తెలిసినా - కనీసం ఆనాటి పాటలలోనైనా దిగజారని భాష ఉంది కదా, అవన్నీ మన పిల్లలకి చెప్పి మంచేదో చెడేదో వివరించే అవకాశమైనా ఉంది కదా అనే తృప్తితో మనసు సేద తీరుతుంది. అంతేకాదు ఆ పాటని ఇవాళ చూస్తుంటే ఏదో కామెడి పాట చూస్తున్నట్టు ఉంటుందే తప్ప నైతిక విలువలు వదిలేసుకున్న ఇద్దరు పాడుకునే శృంగార గీతంలా ఉండదు అదీ ఆనాటి పాటలకున్న విలువ!!